Aan het graf staan van je vader, dat wil jij niet. Je voelt aan alles dat de lijn is doorbroken, je vader is je voorbeeld, je held, je houvast.

Bij een overlijden zoeken mensen troost bij elkaar, bij foto’s en dierbare herinneringen. Sommigen vinden troost bij het graf. De beste troost vind je als je omhoog kijkt, naar de hemel. Daar waar onze Vader voor ons zorgt, waar onze geliefde in geloof mag wonen na overlijden. Wat een troost dat we kunnen uitspreken bij het afscheid op aarde: ‘vaarwel papa, ooit komt de dag dat we elkaar weer zullen zien’.

Eén keer per jaar op Vaderdag worden alle papa’s in het zonnetje gezet,  weer verwend met zelf gekleurde T-shirts, sokken en stropdassen met teksten erop zoals ‘mijn vader is de beste!’ Of ‘een kei van een vader!’ Trotse kinderen staan te stralen als papa blij verrast is met zo’n mooi cadeau. Een dikke knuffel krijgen ze als beloning.

Wat is het fijn om een vader te hebben die voor je zorgt, die je alles geeft wat je nodig heeft en er voor je is op momenten dat het moet.

Die je opvangt als je valt en je bewonderd als je weer opstaat. Een vader die je aanmoedigt en je bij de hand neemt.

Aardse vaders zijn niet altijd lief en aardig, sommigen zijn wreed zijn en gemeen. Ze kunnen je beschadigen en kapot maken wat zo mooi had moeten zijn.

Al ben je misschien teleurgesteld in je aardse vader, de Vader in de Hemel zal je nooit beschamen. Bij hem vind je troost en kracht. Bij God die wij Vader mogen noemen. Een Vader die goed is en je nooit in de steek laat. Een Vader die voor je zorgt en je geeft wat nodig is. Nooit sta je bij Hem voor een dichte deur, nooit zal Hij je pijn doen.

Onze Vader is de Beste!